-2
ÖZET: Sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan
direnme kararına konu hükmün Ceza Genel Kurulunca incelenebilmesi için öncelikle 6763 sayılı
Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca direnme kararının
yerinde olup olmadığına yönelik Özel Dairece bir karar verilmesi gerektiği, bu yönde karar verilmesi
için dosya, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca Özel Daireye gönderilmiş ise de Özel Dairece söz konusu
hükmün yeni hüküm niteliğinde olduğu belirtilip direnme kararının yerinde olup olmadığına yönelik
bir değerlendirme yapılmaksızın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna iade edildiği ve Ceza Genel Kurulunca
da sanık hakkındaki hükmün yeni hüküm niteliğinde olmadığının kabul edilmesi karşısında, sanık
hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü
yönünden inceleme yapılabilmesi için öncelikle dosyanın, direnme kararına konu hükmün yerinde
olup olmadığına yönelik değerlendirme yapılmak üzere Özel Daireye gönderilmesi gerekmektedir.
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken
uyuşmazlıklar,
1- Sanık M.K.ya atılı nitelikli yağma ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarının sabit
olup olmadığının,
2- Sanık O.Ö. hakkında TCKnın 58. maddesinin uygulanma şartlarının bulunup bulunmadığının,
Belirlenmesine ilişkin ise de 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen
geçici 10. madde uyarınca dosya kendisine gönderilen Özel Dairece yapılan incelemede sanık O.Ö.
hakkında kurulan hükmün yeni hüküm niteliğinde olduğundan ve bu hükmün kendileri tarafından
inceleneceğinden bahisle dosyanın diğer sanık M.K. hakkındaki hükümler yönünden inceleme yapılmak
üzere Ceza Genel Kuruluna iade edildiği anlaşılmakla, Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca
öncelikle, sanık O.Ö. hakkındaki Yerel Mahkeme kararının,
a) 'Yeni hüküm' niteliğinde olup olmadığının,
b) 'Yeni hüküm' niteliğinde olmadığının kabulü hâlinde, dosyanın öncelikle 6763 sayılı Kanunun
38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. madde uyarınca direnme kararının yerinde olup
olmadığı hususunda bir karar verilmek üzere Özel Daireye gönderilmesi gerekip gerekmediğinin,
Değerlendirilmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından,
Yerel Mahkemece sanık O.Ö. hakkında banka veya kredi kartlarının kötüyle kullanılması suçundan
kurulan mahkûmiyet hükmünün, sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine
Yargıtay 6. Ceza Dairesince, diğer bozma nedenlerinin yanında 'Sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas
hükümlülüğü bulunduğu hâlde hakkında 5237 sayılı Kanunun 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması'
isabetsizliğinden bozulmasına karar verildiği, bozmadan sonra yapılan yargılama sonucunda Yerel
Mahkemece kurulan 11.06.2015 tarihli ve 138-148 sayılı hükmün değerlendirme kısmında 'Sanıklardan
O.Ö.in sabıkasında yer alan hükümlerin kesinleşme tarihlerinin yargılama konusu eylem tarihinden sonra
olduğundan TCK 58/6-7 maddelerinin uygulanma koşullarının bulunmaması' şeklindeki gerekçe ile ve
'Sanıklardan O.Ö.nün sabıkasında yer alan kararların kesinleşme tarihlerinin yargılama konusu eylemlerin suç
tarihlerinden sonra olduğundan TCK 58/6-7 maddesinin uygulanma koşulları bu nedenle bulunmadığından
anılan bozma ilamına bu madde yönünden direnilmesine, direnmenin mahiyeti gereği sanık O.Ö. hakkında
TCK 58/6-7 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına' biçimindeki hüküm ile Özel Dairenin bozma
kararına direnerek sanık O.Ö. hakkında TCKnın 58. maddesini uygulanmasına yer olmadığına karar
verildiği,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.12.2016 tarihli ve 1114-875 sayılı kararıyla direnme kararına konu
hükümler yönünden inceleme yapılmak üzere dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderildiği, Yargıtay
6. Ceza Dairesince 12.04.2017 tarih ve 6-951 sayı ile, 'Sanık M.K. hakkında B. 10. Ağır Ceza Mahkemesinin
11.06.2015 tarih, .../... Esas ve .../... Karar sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden, sanık
M.K. yönünden CMKnın 307/3. maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek
üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine,
hükmün bu kısmı incelendikten sonra, sanık O.Ö. hakkındaki karar yeni hüküm olup bu yönde incelenmek
üzere Dairemize gönderilmesine' karar verildiği anlaşılmaktadır.
414
Dosyanın öncelikle 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. madde
uyarınca direnme kararının yerinde olup olmadığı hususunda bir karar verilmek üzere Özel Daireye
gönderilmesi gerekip gerekmediği,
02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza
Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı
CMKnın 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya,
'Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme
kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir, görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir.
Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez.' cümleleri eklenmiş,
Aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli
Hakkında Kanuna,
'(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay
ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına
direnilen daireye gönderilir.
(2) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Ceza Genel Kurulunda bulunan dosyalar
kararına direnilen daireye gönderilir.
(3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir,
görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir.' biçiminde geçici 10. madde eklenerek direnme
üzerine gelen, halen Ceza Genel Kurulunda bulunan ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların da
kararına direnilen daireye gönderileceği belirtilmiştir.
Bu açıklamalar ışığında ön soruna ilişkin olarak yapılan değerlendirmede,
Sanık O.Ö. hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan direnme
kararına konu hükmün Ceza Genel Kurulunca incelenebilmesi için öncelikle 6763 sayılı Kanunun 38.
maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca direnme kararının yerinde olup
olmadığına yönelik Özel Dairece bir karar verilmesi gerektiği, bu yönde karar verilmesi için dosya, Yargıtay
Ceza Genel Kurulunun 07.12.2016 tarihli ve 1114-875 sayılı kararıyla Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmiş
ise de Özel Dairece söz konusu hükmün yeni hüküm niteliğinde olduğu belirtilip direnme kararının
yerinde olup olmadığına yönelik bir değerlendirme yapılmaksızın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna iade
edildiği ve Ceza Genel Kurulunca da sanık O.Ö. hakkındaki hükmün yeni hüküm niteliğinde olmadığının
kabul edilmesi karşısında, adı geçen hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan
414
Kararın yeni hükme ilişkin kısmının özetine 1412 sayılı CMUKun 326. maddesine ilişkin bölümde yer verilmiş olduğundan,
söz konusu kısım bu karardan çıkarılmıştır.
kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden inceleme yapılabilmesi için öncelikle dosyanın, direnme kararına
konu hükmün yerinde olup olmadığına yönelik değerlendirme yapılmak üzere Yargıtay 6. Ceza Dairesine
gönderilmesi gerekmektedir.
Bu itibarla, sanık O.Ö. hakkındaki direnme kararına konu hükmünün yerinde olup olmadığına yönelik
değerlendirme yapılması, Yerel Mahkemenin direnme hükmüne konu kararının yerinde görülmesi hâlinde
sadece sanık M.K. yönünden, yerinde görülmemesi hâlinde ise her iki sanık yönünden CMKnın 307/3. maddesi
gereğince Yargıtay Ceza Genel Kurulunca inceleme yapılmak üzere dosyanın Özel Daireye gönderilmesine,
sonucuna göre sanıklar hakkındaki direnme kararına konu hükümlerin incelenmesine karar verilmiştir.
YARGITAY CEZA GENEL KURULU, 26.02.2019 tarihli ve 605-134 sayılı