[İçtihat]

4. Hukuk Dairesi         2017/1875 E.  ,  2019/6305 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Başkanlığına İzafeten Sosyal Güvenlik Kurumu İl Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 28/09/2012 gününde verilen dilekçe ile İtirazın İptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüyle, itirazların iptaline icra inkar tazminatı isteminin reddine dair verilen 16/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Gerekçeli karar başlığına dava tarihi olarak 28/09/2012 yazılması gerekirken 15/12/2015 yazılmış olmasının maddi hatadan kaynaklandığı ve mahallinde düzeltilebileceği anlaşılmakla, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Dava itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalıların murisi olan ...'un emekli sandığından 36.797.005.5 numarası ile 5434 sayılı Kanun uyarınca yetim aylığı almakta iken muhtaçlığının kalkması nedeniyle hak etmediği 01/02/2003- 30/06/2006 tarihleri arasındaki aylıkları idari yollardan tahsil edilemediğinden davalılar hakkında Trabzon 2. İcra Müdürlüğünün 2011/4914 esas sayılı dosyası ile ilamsız icra takibi başlatıldığını, davalıların icra takibine itiraz ettiğini belirterek haksız itirazın iptali ile icra inkar tazminatına karar verilmesi isteminde bulunmuştur.
Bir kısım davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; tereke borcundan müteselsilen sorumlu olan mirasçı davalıların süresi içerisinde mirası reddetmediklerinden borçtan sorumlu oldukları gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
27/04/2005 gün ve 25798 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 5335 sayılı sayılı Kanun'un 3. maddesi ile değişik 5434 sayılı Kanun'un 'Muhtaçlık' başlıklı 108. maddesinin 1. fıkrasında '4857 sayılı İş Kanununun 39'uncu maddesi uyarınca 16 yaşından büyük işçiler için tespit edilen asgarî ücretin net tutarından daha az aylık geliri olup, kendisini ve Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre bakmaya mecbur olduğu ailesi fertlerini geçindirmeye yetecek kadar malı da (para veya o mahiyetteki kıymetler dahil) olmayanlar bu Kanunun uygulanmasında muhtaç sayılır lar' şeklinde düzenlemenin yer aldığı, ilgili metinde yapılan degişikliğin 27/04/2005 tarihinde 25798 sayılı Resmi Gazete ile yayımlanarak yayımı tarihinde yürürlüğe girdiği anlaşılmaktadır.
Dosya kapsamından; belirtilen kanunda muhtaçlık konusunda yapılan değişikliğin 27/04/2005 tarihinde yürürlüğe girdiği dikkate alınmadan, davacı kurum tarafından, muhtaçlığın tespitine ilişkin değişikliğin 2005 yılı öncesindeki maaş ödemeleri de dikkate alınarak yersiz ödeme çıkarıldığı, ayrıca davalılar murisinin gelir bağlanırken herhangi bir yanıltıcı beyanının da olmadığı, gelirin bağlandığı tarihte Kanun'daki şartların bulunduğu, sonradan gelirinin asgari ücretin üzerinde olduğu belirlenerek muhtaçlık kararının kaldırıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, Yasa'nın yürürlüğe girdiği tarih ile davalılar murisinin yersiz aylık aldığının tespit edildiği 26/06/2006 tarihi arası aylıklarının göz önünde bulundurularak, alınacak bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile aksi yönde karar verilmesi doğru olmamış ve bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA davacının tüm, davalı ...'ın ise diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.