[İçtihat]

4. Hukuk Dairesi         2017/1931 E.  ,  2019/6308 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 28/10/2013 gününde verilen dilekçe ile yersiz ödemenin iadesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yersiz ödenen aylıkların tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, maddi koşulları yetersiz olan davalıya engelli yakınına bakımı karşılığında evde bakım ücreti ödenmesinin uygun bulunduğunu, kurum tarafından yapılan denetim netücesinde Bakıma Muhtaç Özürlülerin Tespiti Ve Bakım Hizmet Esaslarının Belirlenmesine İlişkin Yönetmelik hükümlerine uyulmadığının anlaşıldığını ve davalının 01/01/2011-01/03/2013 tarihleri arasında evde bakım ücretinden haksız yere yararlandığının tespit edildiğini, bu sebeple yersiz ödeme yapıldığını belirterek yersiz ödenen tutarın davacı kuruma iadesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu ve mevzuat hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, aile fertlerinin kişi başına düşen ortalama aylık gelirinin asgari ücretin 2/3 oranını geçtiği, bakımı yapılan ...'ın bakıma muhtaç özürlü kapsamından çıkmış olduğu, bu nedenle davalıya 01.01.2011-01.03.2013 tarihleri arasında yapılan ödemelerin haksız olarak yapılmış olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının engelli yakınına bakması nedeniyle evde bakım ücreti almak için davacı kuruma müracaat ettiği, gelir durumundaki değişikliklerin davacı kuruma bildirileceğine dair taahhüt sözleşmesinin imzalandığı, davalıya 01/12/2009 tarihinden itibaren aylık bağlandığı, sonraki tarihli kurum incelemesinde; aile fertlerinin kişi başına düşen ortalama aylık gelirinin asgari ücretin 2/3 oranını geçtiği ve bu suretle Bakıma Muhtaç Özürlülerin Tespiti ve Bakım Hizmet Esaslarının Belirlenmesine İlişkin Yönetmelik hükümlerine uyulmadığı tespit edilerek bakım onayının iptal edildiği, 01/01/2011-01/03/2013 tarihleri arasında davalıya yersiz olarak ödendiği iddia edilen ödemelerin iadesi istenilmiştir.
2828 sayılı Kanun'un taahhüt imzalandığı tarihte yürürlükte bulunan Ek 7. maddesinde '(Değişik ek madde: 01/02/2007-5579 S.K./2.mad) Her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamı esas alınmak suretiyle; kendilerine ait veya bakmakla yükümlü olduğu birey
sayısına göre kendilerine düşen ortalama aylık gelir tutarı bir aylık net asgarî ücret tutarının 2/3'ünden daha az olan bakıma muhtaç özürlülere, resmî veya özel bakım merkezlerinde ya da ikametgâhlarında bakım hizmeti verilmesi sağlanır.
(Ek fıkra: 04/07/2012 - 6353 S.K./12. md.) Bakıma muhtaç özürlü ve özürlüye evde ikametgâhında bakım hizmeti veren kişi; özürlü bireye düşen gelirin birinci fıkrada belirtilen gelir ölçütünü aşması halinde, en geç üç ay içinde söz konusu gelir değişikliğini il müdürlüğüne bildirmek zorundadır. Gelir değişikliğinin bu tarihten sonra bildirilmesi ya da il müdürlüğünce bu durumun resen tespit edilmesi halinde bakım hizmeti verilmesi dolayısıyla yapılan ödemeler durdurulur ve söz konusu değişikliğin meydana geldiği tarihten itibaren, yasal faizi ile birlikte, bakım hizmetini veren kişiden genel hükümlere göre takip ve tahsil edilir.” şeklindeki düzenleme bulunmaktadır.
Ancak aynı Kanun'un Geçici 15. maddesiyle; '(Ek madde: 18/01/2017-6770 S.K./6. md)-Gerçeğe uygun olmayan belge ve sağlık kurulu raporu kullanımı nedeniyle yapılan ödemeler hariç olmak üzere, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar bu Kanunun ek 7 nci maddesi kapsamında fazla ve yersiz ödenen ve geri alınması gereken tutarlar ile bunlardan doğan faizler terkin olunur. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce bu kapsamda tahsil edilmiş olan tutarlar bakımından ilgili kişiler lehine hiçbir şekilde alacak hakkı doğmaz ve yapılmış olan tahsilatlar iade edilmez. Açılmış olan davalarda yargılama gideri ile vekâlet ücretine hükmolunmaz, hükmolunanlar tahsil edilmez.” şeklinde yeni bir düzenleme yapıldığı ve söz konusu düzenlemenin karar tarihinden sonra yürürlüğe girdiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda; karar tarihinden sonra yürürlüğe giren 2828 sayılı Kanun'un geçici 15. maddesi gereğince yeniden değerlendirme yapılmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/12/2019
gününde oy birliğiyle karar verildi.